आता नवीन वर्षात . . .

आता आपण २००९ ला मागे टाकून २०१० मध्ये प्रवेश करतो आहोत . . . त्यामुळे प्रथम सगळ्यांना माझ्याकडून नवीन कोऱ्या वर्षासाठी शुभेच्छा देतो . . २००९ च्या काही चांगल्या आठवणी बरोबर घेऊन आपण २०१० मध्ये प्रवेश करतोय . . ३१ ला रात्री celebration करा पण जास्त जागू नका, त्यावेळी जागण्याऐवजी दुसर्यादिवशी लवकर उठून पहाटेचा प्रसन्न आणि ताजा सुर्योदय पहा . . त्यामुळे तुम्हाला मनाला समाधान मिळेल . . रात्री जागून पार्ट्या करून काय मिळते काय . . तिथे पैसे उडवण्यापेक्षा नवीन वर्षात काहीतरी नवीन कार्य करा . .
काहीजण वेगवेगळे संकल्प करतात, आणि ते बोलून दाखवतात . . खरे बोलण्याचा संकल्प, दारू न पिण्याचा, चांगले काम करण्याचा वगैरे . . पण नुसतेच संकल्प करून काय उपयोग . . तो पाळता पण आला पाहिजे . . नाहीतर तुम्ही स्वतालाच फसवत असता . . त्यामुळे असले संकल्प वगैरे करण्यापेक्षा स्वताच्या मनाशी प्रामाणिक राहून काही जमतंय का ते पहा . . ते जरी जमले तरी तुम्हाला स्वताला जिंकल्याचा आनंद होईल . . नव्या वर्षात खूप काम करा . . पण त्याचबरोबर आपल्या प्रकृतीकडे सुद्धा लक्ष द्यायला विसरू नका . . कामाबरोबर Life Enjoy करा . . मनमुराद भटका . . खूप खा, प्या (काही गोष्टी वगळून हा!) मजा करा, जे काही काम कराल ते मनापासून करा, मनाविरुद्ध नको, नवीन काही शिकायचं प्रयत्न करा.
नव्या वर्षात स्वताला शांत कसे ठेवता येईल त्याचा प्रयत्न करा, उगाच चीड-चीड नको . . कधीतरी celebration आपल्या कुटुंबासोबत करा, प्रत्येकाला आनंदी ठेवा आणि स्वतः सुद्धा आनंदी राहा . . स्वताच्या मनाला कायम ताजेतवाने ठेवायचा प्रयत्न करा . . २००९ ला मागे टाकताना त्यात केलेल्या चुका सुधारायचं प्रयत्न करा . . तुम्ही जगा आणि दुसर्यालाही जागू द्या
आणि मग पुढच्या वर्षी आजच्या दिवशी आठवून बघा . . आपण हे वर्ष किती सुंदर जगलो ते . .

आपण सर्वांना

नववर्षाच्या हार्दिक शुभेच्छा . . . HAPPY NEW YEAR

चला आता आपली भेट २०१० मध्ये . . अहो म्हणजे नवीन वर्षात हा!

सारे जणू काही फक्त माझ्यासाठीच . . .

परवा एक दिवस रविवारी ऑफिसला काम होते म्हणून गेलो होतो, खरतर रविवारी ऑफिस नसते पण काही काम होते म्हणून गेलो होतो . . . तसे काम होते एक तासाभराचे पण त्यासाठी दुपारपासूनच बोलावले होते . . शेवटी काम काहीच झाले नाही पण त्या दिवशी रात्री उशिरापर्यंत ऑफिसमध्येच होतो . . रात्रीचे १० वाजल्यापासून ऑफिसमधून एकेक जण घरी जायला निघाला . . तसे त्यांचे काम झाले होते . . . पण आम्हा काही जणांनी दिवसभर काहीच काम केले न्हवते . . किंवा आम्हाला करायला दिलेच न्हवते मग काय दिवसभर नुसता टाइमपास आणि नेटगिरी . . .
बर ते जाऊ देत . . . त्या दिवशी रात्री २ वाजल्यावर मी आणि माझ्या २ मित्रांनी ठरवले कि आता रात्री घरी नको जायला, ऑफिस मध्येच थांबूया कारण आमचे घर ऑफिसपासून २०-२५ किलोमीटर दूर आहे आणि घरातील सगळे झोपले असतील असे समजून आम्ही ठरवले . . मग काय आम्ही ठरवतो काय आणि मला घरून फोन आला, मग म्हंटले कि घरीच जाऊन झोपू कारण दुसर्यादिवशी परत ऑफिसला यावे लागणार होते . . मग आम्ही घरी निघालो . . आम्ही हायवेवरून निघालो . . . थंडी खूप वाजत होती, नशीब त्या दिवशी स्वेटर बरोबर होता . . मधूनच एखादी गाडी जात होती . . . एवढा सुनसान हायवे प्रथमच पाहत होतो, पण खूप बरे वाटत होते . . नंतर पुढे माझे दोघे मित्र मध्येच त्यांचे घर आल्यावर गेले . . . मग काय एकटा जीव सदाशिव, चाललोय एकटाच . . . पुढे मी आमच्या सिंहगडरोड ला आलो . . . मग काय तिथे तर इतकी शांतता कि ते म्हणतात ना ' टाचणी पडली तरी आवाज यायला हवा' तशी अवस्था . . . ती शांतता पाहून असे वाटायला लागले कि मी एकटाच आहे काय या जगात . . . आणि इथले सारे काही फक्त माझ्यासाठीच आहे काय . . . . जिथे दररोज दिवसा लाखो माणसांची आपापली गडबड सुरु असते, कि त्या वातावरणाचा आपल्याला तिटकारा येतो . . . मनाला शांती हवीहवीशी वाटते मग आठवड्याच्या एका सुट्टीत कुठेतरी शांततेसाठी ठिकाणाचा शोध सुरु होतो . . . पण मी त्या रात्री जे काही अनुभवत होतो ते इतका प्रसन्न होते, कि मी एक वेळ भान विसरून गेलो . . खरच मी एक सुंदर स्वप्न पाहत असल्यासारखंच सगळा काही होते . . . तेवढ्यात मी घरापाशी आल्याच मला जाणवलं . . . आणि मी त्या सुंदर दुनियेला नजरेत साठवून आमच्या इमारतीत प्रवेश केला आणि मग ती सुंदर दुनिया नजरेत साठवत झोपी गेलो . . .